روت فهميد كه فوكس به دور از دادن سهمي از سود به او ، مي خواست بخشي از پول خود را در اين تيم سرمايه گذاري كند تا آخرين ترازنامه را بهبود بخشد. همانطور كه مشخص شد ، فوخس و روپرت در طول اين مدت مي دانستند كه موقعيت هاي غير بازيگري روت بي معني است.
در پايان ماه اول فصل ، روت نتيجه گرفت كه حتي به عنوان بازيكن نيمه وقت نيز تمام شده است. در اوايل 12 مه ، او از فوش خواست كه به او اجازه بازنشستگي بدهد. سرانجام ، فوشس روت را ترغيب كرد كه حداقل تا قبل از دو سر تبرئه در فيلادلفيا باقي بماند. در اين ميان سفر جاده اي غربي بود كه در آن تيم هاي رقيب روزهايي را براي بزرگداشت وي برنامه ريزي كرده بودند. در شيكاگو و سنت لوئيس ، روت عملكرد ضعيفي داشت و ميانگين ضرب و شتم او به 155/0 رسيد. در دو بازي اول در پيتسبورگ ، روت فقط يك ضربه داشت ، اگرچه پرواز طولاني توسط پل وانر احتمالاً در هر پاركينگ ديگري غير از فوربس فيلد يك خانه بود.
روت در تاريخ 25 مه 1935 در سومين بازي از سري پيتزبورگ بازي كرد و يك داستان ديگر به افسانه بازي خود اضافه كرد. روت 4 بر 4 پيش رفت ، از جمله سه مسابقه خانگي ، هرچند كه Braves بازي را با نتيجه 11–7 از دست داد. دو نفر آخر در گروگاه قديمي Cuths روت ، گاي بوش بودند. آخرين مسابقه خانگي ، هم در زمان بازي و هم در دوران حرفه اي روت ، از پارك در بالاي عرشه سمت راست ميدان خارج شد - اولين باري كه كسي يك توپ منصفانه را كاملا از زمين Forbes Field زده بود.
از روت خواسته شد كه اين بازي را آخرين بازي خود كند ، اما او قول خود را به فوشس داده بود و در سينسيناتي و فيلادلفيا بازي كرد.
پخش بخشي جدايي ناپذير از فوتبال حرفه اي