پس از پايان فصل ، يانكي ها ديو وينفيلد را با قراردادي 10 ساله به امضا رساندند. تيم هاوزر را اخراج كرد و ژن مايكل را جايگزين او كرد. در زمان مايكل ، يانكي ها قبل از اعتصاب در ژوئن 1981 ، AL East را هدايت مي كردند. در نيمه دوم فصل ، يانكي ها تحت هدايت باب لمون ، كه جايگزين مايكل شد ، مبارزه كردند. يانكي ها به لطف قالب پلي آف در فصل تقسيم ، در سري مسابقات ليگ دسته 1981 آمريكا با برنده نيمه دوم ميلواكي برورز روبرو شدند. آنها پس از شكست دادن ميلوكي با نتيجه 3–2 ، آنها در دو بازي ALCS دو و ميداني اوكلند را جارو كردند. در سري جهاني ، يانكي ها در دو بازي اول مقابل لس آنجلس داجرز پيروز شدند. اما داجرها براي برنده شدن در چهار بازي بعدي براي كسب عنوان قهرماني در سري جهاني تلاش زيادي كردند.
1982–1995: مبارزات در طول سالهاي ماتينگلي
به دنبال باخت تيم مقابل داجرز در سري جهاني 1981 ، يانكي ها طولاني ترين غيبت خود را از مرحله پلي آف از سال 1921 آغاز كردند. به دنبال الگويي كه توسط سنت لوئيس كاردينالز و ماشين بزرگ قرمز ايجاد شد ، اشتاينبرنر برنامه خود را براي تبديل يانكي ها از "Bronx Bombers" به "Bronx Burners" ، توانايي يانكي ها را در پيروزي در بازي ها بر اساس سرعت و دفاع افزايش مي دهد به جاي "انتظار براي يك اجرا در خانه 3 اجرا شود." به عنوان اولين گام براي رسيدن به اين هدف ، يانكي ها در خارج از فصل 1981 ديو كالينز را از قرمزهاي سين سيناتي به خدمت گرفتند.
كالينز پس از فصل 1982 در معامله اي كه شامل ستاره هاي آينده فرد مك گريف و مايك مورگان بود نيز به تورنتو بلو جيز معامله شد. در عوض يانكي ها ديل موري و تام دود را بدست آوردند.
پخش بخشي جدايي ناپذير از فوتبال حرفه اي